Ορεινή Πεζοπορία

Ορεινή Πεζοπορία

       Η δραστηριότητα της Ορεινής Πεζοπορίας απευθύνεται σε αυτούς οι οποίοι αγαπούν το περπάτημα στην φύση, και κυρίως την ορεινή.
      Ο σκοπός κατά βάση είναι η σωματική άσκηση, πνευματική ευεξία και γενικότερα η ευχαρίστηση και ψυχαγωγία, μέσα από την κίνηση, την απόλαυση της φυσικής ομορφιάς και την σφαιρική βιωματική γνώση της περιοχής, στην οποία εξελίσσεται μία διαδρομή Ορεινής Πεζοπορίας.
Απευθύνεται σε άτομα όλων των ηλικιών και δεν απαιτεί ιδιαίτερη φυσική κατάσταση. Φυσικά υπάρχουν βαθμοί δυσκολίας για κάθε διαδρομή και καλό θα είναι ένας αρχάριος να ξεκινά με ήπιες διαδρομές. Η πεζοπορία μπορεί να γίνει σε δάσος ή σε φαράγγι, δίπλα ή μέσα στην κοίτη κάποιου ποταμού ή κοντά σε χωριά.
     Οι πεζοπορίες των διαφόρων διαδρομών αναφέρονται ως:
Εύκολο: Ασχέτου διάρκειας, κυρίως επίπεδες, σε καλοφτιαγμένο μονοπάτι.
Μέτριο: Ασχέτου διάρκειας, με τμήματα ανηφορικά και κατηφορικά, σε μέτριας βατότητας μονοπάτι.
Απαιτητικό: Ασχέτου διάρκειας, με έντονες καλύψεις υψομετρικής διαφοράς κατάβασης ή ανάβασης, σε μέτριας ή κακής βατότητας μονοπάτι.
Βασικοί κανόνες για την ανάβαση
1) Διαλέγετε το πιο κατάλληλο σημείο για να πατήσετε. Εντοπίζετε εγκαίρως τις γλιστερές πέτρες και το ασταθές έδαφος.
2) Μην κάνετε πολύ μεγάλα βήματα. Τα βήματα πρέπει να είναι ανάλογα με τη σωματική διάπλαση, τη διαμόρφωση και την ποιότητα του εδάφους. Προτιμήστε ν' ανέβετε λοξά, σταυρώνοντας τα πόδια, έτσι ώστε η δύναμη που θα καταβάλλετε να είναι λιγότερη και το βάρος του σώματος μπορεί να μεταφερθεί εύκολα στο μπροστινό πόδι.
3) ΄Οταν ανεβαίνετε, βάλτε δύναμη μόνο στο μπροστινό πόδι. Αν βάλετε δύναμη στο πίσω υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γλιστρήσετε.
4) Περπατάτε με τα πόδια ανοιχτά, στο πλάτος των γοφών. 'Ετσι, έχετε περισσότερη σταθερότητα και το βάρος μεταφέρεται πιό εύκολα στο ένα πόδι, αφήνοντας το άλλο να αιωρηθεί άνετα.
5) Προσπαθείτε πάντα να πατάτε μ' ολόκληρο το πέλμα του ποδιού βάζοντας όλο το βάρος του σώματος ούτως ώστε οι μύες της γάμπας να μην κουράζονται πολύ.
6) Ο ρυθμ6ς της αναπνοής πρέπει να εναρμονίζεται με το ρυθμό βαδίσματος π.χ. για απότομες πλαγιές : σήκωμα ποδιού - εισπνοή, πάτημα ποδιού - εκπνοή.
 Βασικοί κανόνες για την κατάβαση :
1) Το μάτι ψάχνει κι εδώ για ασφαλές έδαφος.
2) Κατά την κατάβαση, κρατάτε το βάρος του σώματος με μια μικρή κλίση προς τα μπρος, έτσι που να είναι πιο εύκολο να μεταφέρεται στο μπροστινό πόδι.
3) Αν το έδαφος είναι μαλακό, μπορείτε να χώσετε τις φτέρνες με δύναμη μέσα σ' αυτό.
4) Αν κατεβαίνετε σε ομαλές επιφάνειες με κλίση, ακουμπάτε τη σόλα τελείως παράλληλα προς το έδαφος, έτσι που να πιέζετε το πέλμα μ' όλο σας το βάρος.
5) Οι αρθρώσεις στους αστραγάλους, τα γόνατα και τα ισχία μένουν ελαφρά λυγισμένες. 'Ετσι, κουράζονται λιγότερο κατά τη μετατόπιση.
Κουρασμένα πόδια και πονεμένη μέση έχουν σαν αποτέλεσμα την κακή ισορροπία και προκαλούν  κακώσεις  στις  αρθρώσεις   και τους σπονδύλους.
Ο ρυθμός της ορεινής πεζοπορίας
Σημαντικό ρόλο παίζει η φυσική κατάσταση του πεζοπόρου, καθώς ακόμη ο καιρός και οι ιδιομορφίες του εδάφους.
Βασικά, ο κάθε πεζοπόρος πρέπει να διαλέξει το ρυθμό που του ταιριάζει, ώστε να μην κουράζεται αλλά, και να αποφεύγει τους κινδύνους. Ο ρυθμός του βαδίσματος να διατηρείται σταθερός και η αναπνοή ν' ακολουθεί το ρυθμό. Μην προσπαθείτε ποτέ ν' ακολουθήσετε το ρυθμό των άλλων πεζοπόρων.
'Ενας πεζοπόρος που λαχανιάζει, προσπαθώντας ν' ακολουθήσει τους άλλους, σίγουρα δεν πρόκειται ν' απολαύσει ούτε το τοπίο, ούτε την παρέα, ούτε την ίδια την πεζοπορία. Κατά διαστήματα, είναι απαραίτητο να κάνετε μικρά διαλείμματα για ξεκούραση.